เซอร์แพทริก อัลเฟรด คาล์ดเวลล์-มัวร์ หรือที่รู้จักกันในชื่อย่อว่า เซอร์แพทริก มัวร์ ผู้ดำเนินรายการเดอะสกายแอตไนท์ของบีบีซี ได้เสียชีวิตลงอย่างสงบด้วยวัย 89 ปีในบ้านที่เซลชีย์ อังกฤษ 
จากคำบอกเล่าของสหายและเพื่อนร่วมงาน มัวร์เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลเป็นเวลาสั้น ๆ เมื่อสัปดาห์ก่อนหน้า แต่อาการก็ไม่ดีขึ้น มัวร์ได้แสดงเจตนาที่จะใช้ชีวิตในวันสุดท้ายที่บ้านของตนอย่างสงบ มัวร์จากไปท่ามกลางกลุ่มเพื่อนสนิท ผู้ดูแล และแมวชื่อทอเลมี
แพทริก มัวร์ เริ่มสนใจเรื่องของดวงดาวตั้งแต่วัย 6 ขวบ เขาศึกษาดาราศาสตร์ด้วยตัวเอง เริ่มเขียนหนังสือเกี่ยวกับดวงจันทร์เมื่อปี 2496 ต่อมาในปี 2500 เมื่อสถานีบีบีซีได้ริเริ่มรายการเกี่ยวกับดาราศาสตร์ จึงได้เชิญให้มัวร์เป็นผู้ดำเนินรายการ รายการเดอะสกายแอตไนท์ได้ดำเนินมาอย่างต่อเนื่องจนถึงปัจจุบัน และเป็นรายการโทรทัศน์ที่ยืนยงอยู่ยาวนานที่สุดในโลก ตอนล่าสุดของรายการก็เพิ่งออกอากาศไปเพียงหนึ่งสัปดาห์ก่อนหน้าที่มัวร์จะเสียชีวิต
ในปี 2544 มัวร์ได้รับการแต่งตั้งเป็นอัศวินจากสมเด็จพระบรมราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ในฐานะที่เป็นผู้ทำคุณประโยชน์ให้วิทยาศาสตร์เป็นที่นิยมและต่อวงการแพร่ภาพกระจายเสียง
งานวิจัยเกี่ยวกับดวงจันทร์ของมัวร์ ได้ถูกนำไปใช้ในโครงการอวกาศทั้งของสหรัฐอเมริกาและของสหภาพโซเวียต 
มัวร์เชื่อว่า ตนเป็นเพียงคนเดียวที่เคยพบทั้งออร์วิลล์ ไรท์ ผู้สร้างเครื่องบินคนแรก ยูริ กาการิน นักบินอวกาศคนแรกของโลก และนีล อาร์มสตรอง มนุษย์คนแรกที่เหยียบดวงจันทร์
ในช่วงที่อยู่ในสหรัฐอเมริกา มัวร์เคยเล่นดนตรีร่วมกับแอลเบิร์ต ไอน์สไตน์ โดยเขาเล่นเปียโนและไอน์สไตน์เล่นไวโอลิน นอกจากนี้มัวร์ยังมีฝีมือการเล่นไซโลโฟนและคริกเก็ตที่ดีเยี่ยม เขายังแต่งคีตนิพนธ์สำหรับไซโลโฟนไว้จำนวนหนึ่งด้วย
ด้านชีวิตส่วนตัว แพทริก มัวร์เคยหมั้นมาก่อน แต่คู่หมั้นของเขาเสียชีวิตจากระเบิดระหว่างสงครามโลก ทำให้มัวร์ไม่แต่งงานเลยตลอดชีวิต
มัวร์เขียนหนังสือเกี่ยวกับดาราศาสตร์มาแล้วหลายสิบเล่ม และทำรายการโทรทัศน์มามากกว่า 700 ตอน เขาทำรายการเดอะสกายแอตไนท์อย่างต่อเนื่อง ขาดไปเพียงหนึ่งตอนในเดือนกรกฎาคม 2547 เนื่องจากถูกอาหารเป็นพิษเล่นงาน เมื่อถึงช่วงที่สังขารของมัวร์ร่วงโรยจนถึงขั้นต้องพึ่งเก้าอี้รถเข็น รูปแบบของรายการก็ปรับเปลี่ยนโดยย้ายสถานที่ถ่ายทำไปเป็นที่บ้านของมัวร์เอง 
ผลงานสำคัญอีกงานหนึ่งคือ บัญชีคาลด์เวลล์ ซึ่งมัวร์ได้เรียบเรียงขึ้นในปี 2538 ซึ่งเป็นบัญชีวัตถุท้องฟ้าที่เก็บชื่อของวัตถุสว่างบางดวงที่ขาดหายไปในบัญชีเมซีเย
งานจำนวนมหาศาลที่มัวร์สร้างขึ้นมาตลอดชีวิต ได้สร้างแรงบันดาลใจแก่หนุ่มสาวรุ่นแล้วรุ่นเล่าให้สนใจดาราศาสตร์ และหลายคนก็กลายมาเป็นนักดาราศาสตร์อาชีพต่อมา 
เขาเคยให้ความเห็นอย่างถ่อมเนื้อถ่อมตนว่า "ผมไม่ได้ให้แรงบันดาลใจอะไรเขาหรอก หัวข้อต่างหากที่เป็น ผมก็แค่ยืนอยู่ตรงนั้น"

ในช่วงปีท้าย ๆ ของมัวร์ แม้จะต้องต่อสู้กับโรคภัยไข้เจ็บ แต่เขาก็ยังคงทำงานและเร่งเขียนหนังสืออย่างหนัก แต่ในครั้งนี้ร่างกายของเขาอ่อนแอเกินกว่าที่จะต้านทานการติดเชื้อที่เกิดขึ้นเมื่อไม่กี่สัปดาห์ก่อน จนต้องจากไปในที่สุด
"นักดาราศาสตร์ทุกคนล้วนเป็นหนี้บุญคุณแพทริก มัวร์" ไบรอัน เมย์ นักฟิสิกส์ดาราศาสตร์และมือกีตาร์วงควีน ซึ่งเคยเขียนหนังสือร่วมกับมัวร์สองเล่ม กล่าวไว้อาลัยต่อมัวร์
มัวร์ขอให้มีพิธีฝังศพตนอย่างเรียบง่าย อย่างไรก็ตาม คาดว่าจะมีพิธีไว้อาลัยต่อมัวร์จะมีขึ้นในเดือนมีนาคม 2556 ซึ่งจะตรงกับวันเกิดปีที่ 90 ของมัวร์