ฝนดาวตกในปี 2544

ดาวตกมีให้เห็นในท้องฟ้าอยู่เสมอ ๆ ยามค่ำคืน โดยเฉพาะในช่วงที่โลกของเราเดินทางฝ่าเข้าไปในอาณาบริเวณของอวกาศส่วนที่มีเศษชิ้นส่วนที่ดาวหางทิ้งไว้อยู่กันอย่างหนาแน่น ซึ่งก่อให้เกิดดาวตกจำนวนมากกว่าปกติ เรียกว่าฝนดาวตก ดาวตกที่มาจากเศษชิ้นส่วนเหล่านี้มีหลายกลุ่ม แต่ละกลุ่มมีลักษณะของดาวตกที่เห็น และจำนวนความถี่แตกต่างกันตามแต่องค์ประกอบและความเร็วของอุกกาบาต ดาวตกกลุ่มที่สำคัญในรอบปีมีอยู่ประมาณ 8 กลุ่ม สำหรับปีนี้ฝนดาวตกสิงโตมีความโดดเด่นมากที่สุด เนื่องจากคาดว่าอาจมีจำนวนมาก นักดาราศาสตร์ที่คำนวณว่าฝนดาวตกสิงโตจะมีมากในปีนี้ คือ เดวิด แอชเชอร์ และโรเบิร์ต แม็กนอต ซึ่งนักวิจัยทั้งสองประสบความสำเร็จในการทำนายเวลาการเกิดฝนดาวตกสิงโตในปี พ.ศ. 2542 และ 2543 พร้อมกับเป็นผู้อธิบายต้นเหตุของการเกิดไฟร์บอลจำนวนมากที่มองเห็นในประเทศไทยเมื่อปี พ.ศ. 2541

หากว่าทุกอย่างเป็นไปตามผลการคำนวณ คนไทยรวมทั้งประเทศในแถบเอเชียตะวันออกและออสเตรเลีย อาจได้เห็นดาวตกที่มีจำนวนมากถึงระดับ 4 ดวงต่อวินาที ในคืนวันอาทิตย์ที่ 18 พฤศจิกายน สาเหตุที่ทำให้มีโอกาสที่จะเกิดดาวตกจำนวนมากในปีนี้ตามการคำนวณของนักวิจัยทั้งสองคือ โลกจะเดินทางฝ่าเข้าไปในบริเวณที่ดาวหางเทมเพล-ทัตเทิล ทิ้งสะเก็ดดาวจำนวนมากไว้เมื่อ ปี ค.ศ. 1699 1767 และ1866 แม้ว่าทั้งหมดจะเป็นเพียงการคาดหมายแต่ก็เป็นการคาดหมายที่มีเหตุผลทางวิทยาศาสตร์รองรับและมีความน่าเชื่อถือในระดับหนึ่ง ปีนี้จึงถือว่าเป็นปีที่ควรค่าแก่การสังเกตการณ์ กลุ่มฝนดาวตกที่เด่นในปีนี้นอกเหนือจากฝนดาวตกสิงโต คือ ฝนดาวตกควอดแดรนต์ ฝนดาวตกนายพราน และฝนดาวตกคนคู่