เจมส์ แวน อัลเลน วัย 91 ปี ได้เสียชีวิตแล้วเมื่อวันที่ 9 สิงหาคมที่ผ่านมาที่ไอโอวาซิตี มลรัฐไอโอวาด้วยอาการหัวใจล้มเหลว 

เจมส์ แวน อัลเลน มีบทบาทสำคัญอย่างมากต่อการพัฒนาโครงการอวกาศของสหรัฐอเมริกาโดยเฉพาะในช่วงต้นของสงครามชิงความเป็นจ้าวอวกาศกับสหภาพโซเวียต 

อัลเลน เกิดในเมานต์เพลซันต์ มลรัฐไอโอวา เขาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยไอโอวา โดยได้รับปริญญาเอกสาขาฟิสิกส์นิวเคลียร์ใน พ.ศ. 2482 เข้าทำงานในแผนกแม่เหล็กภาคพื้นดินที่สถาบันคาร์เนกีในวอชิงตัน หลังจากนั้นได้ย้ายไปทำงานที่ห้องทดลองฟิสิกส์ประยุกต์ (เอพีแอล) ของมหาวิทยาลัยจอห์นฮอปกินส์ ต่อมาในปี 1942 ได้เข้าร่วมในกองทัพบกสหรัฐฯ ในสงครามโลกครั้งที่สอง เมื่อออกมาแล้วก็กลับไปทำงานในเอพีแอลเพื่อศึกษาจรวดวี-2 ของเยอรมนี ภายหลังแวนอัลเลนได้เป็นหัวหน้าภาควิชาฟิสิกส์ของมหาวิทยาลัยไอโอวา และที่นั่นเขายังคงค้นคว้าด้านจรวดที่ปล่อยจากบัลลูนต่อไป 

ในปี พ.ศ. 2501 ดาวเทียมเอกซ์พลอเรอร์ 1 ดาวเทียมดวงแรกของสหรัฐอเมริกา ขึ้นสู่อวกาศได้สำเร็จ ภายในดาวเทียมดวงนี้มีอุปกรณ์สำรวจสองชิ้นที่ออกแบบโดยแวนอัลเลน และเป็นที่มาของการค้นพบแถบรังสีขนาดมหึมาล้อมรอบโลก ซึ่งต่อมาได้ชื่อเพื่อเป็นเกียรติว่า แถบรังสีแวนอัลเลน

ตลอดช่วงชีวิตการทำงานของแวนอัลเลน เขาได้ผ่านการเป็นหัวหน้าคณะนักสำรวจใน 24 คณะทั้งดาวเทียมและภารกิจสำรวจดาวเคราะห์ เช่น เอกซ์พลอเรอร์ 1 ไพโอเนียร์ 10 และ ไพโอเนียร์ 11