ในแต่ละคืน มีคนจำนวนไม่น้อยยอมอดหลับอดนอนมานั่งจับเจ่าอยู่กับกล้องโทรทรรศน์เพื่อสังเกตดาวหางด้วยความหลงใหล และค้นหาดาวหางดวงใหม่ด้วยความหวังว่าจะได้เป็นผู้ค้นพบดาวหางสักดวง

แต่ดาวหางดวงใหญ่ ๆ สวย ๆ ก็หายากเสียเหลือเกิน รู้อย่างนี้ไปเกิดบนดาวเคราะห์ของดาวเทาซีตัส (Tau Ceti) เสียก็ดี

ดาวเทาซีตัส เป็นดาวฤกษ์แบบเดียวกับดวงอาทิตย์ที่อยู่ใกล้เราที่สุดถัดจากดวงอาทิตย์ อยู่ห่างออกไปเพียง 12 ปีแสงในกลุ่มดาวซีตัส มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า 

เมื่อไม่นานมานี้ นักดาราศาสตร์จากยุโรปได้สำรวจดาวดวงนี้ด้วยกล้องสกูบา ซึ่งเป็นกล้องถ่ายภาพในย่านความยาวคลื่นต่ำกว่ามิลลิเมตรที่ความไวสูงที่สุดในโลก สร้างขึ้นโดยหอดูดาวหลวงแห่งเอดินบะระ ภาพจากกล้องสกูบาพบว่าจานฝุ่นรอบดาวเทาซีตัสมีอุณหภูมิต่ำมากถึง -210 องศา ซึ่งแสดงว่าฝุ่นในจานเกิดขึ้นจากการชนกันระหว่างดาวหางดวงใหญ่และดาวเคราะห์น้อย นักดาราศาสตร์ประมาณว่า สภาพแวดล้อมรอบดาวเทาซีตัสมีมวลสารที่อยู่ในรูปดาวหางและดาวเคราะห์น้อยมากกว่าดวงอาทิตย์ถึง 10 เท่า 

เมื่อหลายปีก่อน นักดาราศาสตร์ค้นพบจานของฝุ่นและดาวหางล้อมรอบดาวดวงนี้คล้ายกับดวงอาทิตย์ แม้ว่ายังไม่มีใครพบหลักฐานว่ามีดาวเคราะห์อยู่ แต่ก็เป็นไปได้ว่าอาจมีดาวเคราะห์โคจรรอบอยู่ด้วย และหากมีใครไปอยู่บนดาวเคราะห์ดวงนั้น คงจะได้ตื่นตาตื่นใจกับดาวหางนับไม่ถ้วนทะยอยกันมาฟาดหางกรีดกรายบนท้องฟ้าไม่ขาดสายเป็นแน่ 

อย่างไรก็ตาม แม้ท้องฟ้าที่นั่นจะน่าดู แต่ก็คงไม่น่าอยู่ เพราะจำนวนดาวหางที่มากขึ้นย่อมหมายถึงโอกาสที่ดาวหางบางดวงจะพุ่งเข้าชนกับดาวเคราะห์ก็มากขึ้นด้วย การชนของดาวหางแต่ละครั้งย่อมก่อหายนะแก่ระบบนิเวศทั่วทั้งดวง สิ่งมีชีวิตที่อยู่บนดาวก็อยู่ไม่ได้ เช่นเดียวกับที่ไดโนเสาร์บนโลกต้องสูญพันธุ์จากการพุ่งชนของอุกกาบาตยักษ์เมื่อ 65 ล้านปีก่อน สำหรับดาวเคราะห์ของดาวเทาซีตัสซึ่งมีอัตราการชนถี่มากกว่าโลกมาก อาจหมายถึงสิ่งมีชีวิตชั้นสูงไม่อาจวิวัฒน์ขึ้นมาได้เลย

ดีแค่ไหนแล้วที่เกิดมาบนโลก